Historia konstrukcji:
Łódź latająca opracowana w niemieckich zakładach Dornier Werke GmbH w Friedrichshafen. Prototyp został oblatany 15 marca 1935 roku.
W Norwegii znalazły się 2 samoloty należące do lotnictwa niemieckiego, które podczas działań wojennych na początku Drugiej Wojny Światowej wodowały na wodach terytorialnych Norwegii:
– 9 października 1939 roku samolot o numerze bocznym 8L+FK
– 29 listopada 1939 roku samolot o numerze bocznym K6+KH
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia skrzydeł: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
4 osoby 5.800 kg 10.000 kg 23,70 m 19,25 m 5,32 m 97,50 m2 2 silniki wysokoprężne, chłodzone cieczą, typu Junkers Jumo 205C o mocy 600 KM 245 km/h na wysokości 2.000 m 215 km/h na wysokości 1.000 m 4.300 m 4.225 km 2 km kal. 7,9 mm, 4 bomby 50 kg |
Opis konstrukcji:
Łódź latająca zbudowana w układzie wolnonośnego górnopłata o konstrukcji całkowicie metalowej.
Dwa silniki były zabudowane nad płatem w układzie tandem – jeden w konfiguracji ze śmigłem ciągnącym, a drugi pchającym.
Obronne uzbrojenie strzeleckie składało się z dwóch karabinów maszynowych zamontowanych przednim i tylnym stanowisku strzeleckim. Pod skrzydłami można było podwiesić 4 bomby po 50 kg.
