Historia konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny Lahti L-35 był używany przez siły zbrojne Finlandii.
Pomysłodawcą broni jest znany fiński konstruktor Aimo Johannes Lahti. Pierwsza wersja pistoletu powstała w 1929 roku, druga w 1931 roku, a finalna wersja została zaprezentowana w 1935 roku. Po pomyślnym zakończeniu prób pistolet został przyjęty na uzbrojenie fińskich sił zbrojnych.
Produkowany seryjnie w fińskich zakładach Valtion Kivääritehdas (VKT) w Tourula (po wojnie zmieniły nazwę na Valmet). 28 stycznia 1936 roku złożono zamówienie na dostawę 2,5 tysiąca egzemplarzy w cenie jednostkowej 650 marek fińskich. Realizacja tego zamówienia przeciągała się po decyzji o zmianie materiału na okładziny rękojeści – w efekcie pierwsze egzemplarze przekazano wojsku dopiero w marcu 1938 roku. Po przeprowadzonej rekalkulacji kosztów okazało się, że z powodu niemalże ręcznej produkcji każdego egzemplarza jest ona mocno zaniżona. W lipcu 1938 roku anulowano poprzednie zamówienie i podpisano nową umowę na dostawę 7.642 egzemplarzy w cenie jednostkowej 1.290 marek fińskich. Do zakończenia działań wojennych w 1945 roku przekazano wojsku 6.731 egzemplarzy.
Broń działała niezawodnie w każdych warunkach pogodowych. Podstawową wadą była natomiast zbyt duża masa.
W 1940 roku licencję na produkcję pistoletów tego typu zakupiła Szwecja i uruchomiła produkcję nieznacznie zmodyfikowanej wersji w zakładach Husqvarna Vapenfabriks AB w Husqvarna. Broń została przyjęta na uzbrojenie szwedzkich sił zbrojnych pod oznaczeniem Pistol m/40. Podczas wojny wyprodukowano ok. 80 tysięcy egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa broni: Długość całkowita: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Wysokość: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
9 mm 9×19 Parabellum 1,22 kg 245 mm 107 mm 198 mm 145 mm magazynek na 8 naboi praktyczna 24 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Lufa gwintowana zaopatrzona w 6 prawoskrętnych bruzd o skoku 243 mm. Pistolet strzela z zamka zaryglowanego, a po odryglowaniu energii dodaje mu przyspieszacz w postaci odśrodkowej dźwigni ramieniowej, umocowanej pomiędzy zamkiem i szkieletem broni. Przyspieszacz jest bardzo użyteczny w niskich temperaturach, gdy gwałtownie spada ciśnienie gazów na skutek gorszego spalania ładunku.
Mechanizm spustowy pojedynczego działania (SA) zaopatrzony w kurek wewnętrzny. Po lewej stronie nad spustem ulokowano nastawny bezpiecznik blokujący spust. Przydatną funkcją był zewnętrzny wskaźnik wprowadzenia naboju do komory, który znajdował się na górnej powierzchni broni i był widoczny patrząc poprzez przyrządy celownicze. Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą na odległość 50 metrów, który współpracował z muszką umieszczoną nad wylotem lufy. Okładziny rękojeści wykonane z bakelitu.
Amunicja:
Zwykła
| Długość: Masa naboju: Masa pocisku: Masa materiału miotającego: Prędkość wylotowa: |
30 mm 12,5 g 7,5 g 0,37 g 335 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Ślepa
| Długość: Masa naboju: |
30 mm 5,2 g |
Amunicja używana do celów szkoleniowych.
