Historia konstrukcji:
Karabin został opracowany w fińskich zakładach Valtion Kivääritehdas (VKT) w Tourula (po wojnie zmieniły nazwę na Valmet). Model opracowany dla regularnej armii. Były to rosyjskie karabiny Mosin obr. 1891 produkowane w firmie Valtion Kiväävitehdas (VKT). Zastosowano odmienną krótszą i cięższą lufę, przedni bączek został wzmocniony płytką stalową z obsadą do bagnetu nożowego, zastosowano boczne osłonki muszki, na kolbie umieszczono strzemiączko do mocowania pasa nośnego. Wyprodukowano ok. 70 tysięcy egzemplarzy.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa broni: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
7,62 mm 7,62x53R 4,1 kg 1.195 mm 685 mm magazynek wewnętrzny na 4 naboje |
Opis konstrukcji:
Czterotaktowy zamek ślizgowo-obrotowy. Rączka zamkowa zagięta o 90 stopni do dołu. Lufa gwintowana zapatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 240 mm. Zasilanie z 5-nabojowych łódek dostawianych od góry do komory nabojowej – cztery naboje trafiały do wewnętrznego magazynka, natomiast piąty nabój wprowadzano bezpośrednio do lufy. Regulowany celownik ramieniowo-schodkowy był wyskalowany do 2.000 m i współpracował z pryzmatyczną muszką umieszczoną nad wylotem lufy. Łoże i kolba drewniane.
Amunicja:
Długość łuski 53,5 mm, średnica kryzy 14,4 mm. Produkowany w fińskich zakładach Valtion patruunatehdas (VPT) nabój D 166 o bardzo dobrych właściwościach balistycznych na dalszych odległościach. Produkowany w fińskich zakładach Sako nabój S 284 to lekki pocisk o płaskiej trajektorii dzięki wyższej prędkości wylotowej.
Zwykła 7,62 kiväärinpatruunoita D 166
Długość naboju: Długość pocisku: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
77 mm 33,64 mm 13 g 750 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy (płaszcz z tombaku) z ołowianym rdzeniem.
Zwykła 7,62 kiväärinpatruunoita S 284
Długość naboju: Długość pocisku: Masa ładunku miotającego: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
77 mm 23,33 mm 3,14 g 8 g 820 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.