Armata kolejowa 15 cm Kanone (Eisenbahn) (wojska lądowe)

Działo kolejowe 15 cm K (E)
Działo kolejowe 15 cm K (E)

Historia konstrukcji:
Armata kolejowa 15 cm K. (E) była używana przez siły zbrojne Niemiec.

Została opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp A.G. w Essen. Wykorzystano armatę morską 15 cm SK L/40, którą posadowiono na platformie kolejowej. Wyprodukowano 8 egzemplarzy w 1937 roku oraz 10 egzemplarzy w 1938 roku.

W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymała oznaczenie Gerät 5-1502.

Działo kolejowe 15 cm K (E)
Działo kolejowe 15 cm K (E)

Zastosowanie:
Działa tego typu służyły w jednej baterii artylerii kolejowej:

Eisenbahn-Artillerie-Batterie 655 – 4 egzemplarze

Działo kolejowe 15 cm K (E)
Działo kolejowe 15 cm K (E)

Dane techniczne:

Kaliber:
Masa całkowita:
Masa lufy:
Długość lufy:
 
Odrzut lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
149,1 mm
73.400 kg
5.800 kg
5.960 mm
(w tym część gwintowana 4.315 mm)
590-620 mm
od 0° do +45°
360°
3 strz./min

Działo kolejowe 15 cm K (E)
Działo kolejowe 15 cm K (E)

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana, o 44 prawoskrętnych zwojach. Żywotność lufy wynosi ok. 1.100 wystrzałów. Objętość komory nabojowej 21 dm3. Zastosowano zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydropneumatyczny oporopowrotnik umieszczony nad i pod lufą. Przyrządy celownicze umieszczone po lewej stronie lufy.

Podstawa kolumnowa umożliwiała dookrężne prowadzenie ognia. Stanowisko działa posadowiono na sześcioosiowej platformie kolejowej, stabilizowanej na stanowisku bojowym czterema rozkładanymi podporami zakończonymi podnośnikiem śrubowym.

Działo kolejowe 15 cm K (E) - na drugim planie działa kolejowe 17 cm K (E)
Działo kolejowe 15 cm K (E) – na drugim planie działa kolejowe 17 cm K (E)

Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania ze zmiennym ładunkiem miotającym umieszczonym w mosiężnej łusce (indeks 6352: długość 815,6 mm, średnica dna 178,2 mm)

W momencie wybuchu wojny w 1939 roku na stanie 4.426 szt.

Wojenna produkcja amunicji wyglądała następująco:

1940 r. – 418 szt.

1941 r. – 2.796 szt.

Ładunek miotający Ladungsaufbau (G-Pulver):

Hauptkartusche – 13 kg Digl.R.P. -G2- (745×7,5/3,4)

Sonderkartushe 1 – 9 kg Digl.R.P. -G1- (500×3,8/3,1)

Vorkartushe 2 – 4,6 kg Digl.R.P. -G2- (455×7,5/3,4)

Vorkartushe 3 – 1,7 kg Digl.R.P. -G2- (455×7,5/3,4)

Przekrój pocisku 15 cm K.G. 18
Przekrój pocisku 15 cm K.G. 18

Burząca 15 cm Kanonengranate 18

Długość pocisku:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
695 mm
43 kg
5,58 kg Fp. 02
od 13 do 21 kg
od 600 do 805 m/s
do 22.500 m

Pocisk 15 cm K.G. 18 typu HE z korpusem wypełnionym ładunkiem materiału wybuchowego, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu A.Z. 23 lub podwójnego działania typu Dopp.Z. S/90.

Przekrój pocisku 15 cm Gr. 19 rot Be.
Przekrój pocisku 15 cm Gr. 19 rot Be.

Przeciwbetonowa 15 cm Granate 19 rot Beton

Długość pocisku:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
591 mm
43,5 kg
3,1 kg Fp. 02
13,9 kg
805 m/s
22.000 m

Pocisk 15 cm Gr. 19 rot Be. typu APBC-HE z tępogłowicowym korpusem stalowym wypełnionym ładunkiem materiału wybuchowego, zaopatrzony w zapalnik denny typu Bd.Z. f. 15 cm Gr. 19 Be.

Inne pociski:

15 cm Gr. 03 m. Haube

Model pocisku z czasów przed Pierwszą Wojną Światową.

Zamiennie stosowano ładunek miotający Ersatz-Ladungsaufbau obejmujący:

Hülsenkartusche (Ersatzpulver):

zawiera Teilkart 2 – 12,3 kg Ngl.R.P. -8,2- (960 x 8,2/4) oraz Teilkart 3 – 2 kg Ngl.R.P. -8,2- (960 x 8,2/4)

Sonderkartushe 1 (Ersatzpulver) – 7 kg Ngl. R.P. -9,5- (495 x 6,5/3)

Do celów szkoleniowych stosowano szkolny ładunek miotający:

Manöverkartusche der 15 cm Kanone 18 – zawiera 800 g Nz.Man.R.P. (725 x 6/4)

Źródła:

Instrukcja H.Dv.g. 119/601 „Schußtafel für die 15 cm Kanone (Eisenbahn) mit der 15 cm Kanonengranate 18”, 1944 r.

Instrukcja H.Dv. 481/31 „Merkblatt für die 15 cm Kanone 18 (15 cm K. 18)”, 1940 r.

Instrukcja M.Dv.Nr. 190, 4A1 „Munitionsvorshriften für die Kriegsmarine (Artillerie)”, 1941 r.

Instrukcja OP 1666 „German Explosive Ordnance Vol. 2”, 1946 r.

Instrukcja H.Dv. 97/1 „Gerätliste”, 1943 r.

Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005 r.

Internet:

http://www.navweaps.com/