Armata kolejowa 20,3 cm Kanone (Eisenbahn)

Działo kolejowe 20,3 cm K (E)
Działo kolejowe 20,3 cm K (E)

Historia konstrukcji:
Armata kolejowa 20,3 cm K. (E) była używana przez siły zbrojne Niemiec.

Została opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp A.G. w Essen. Wykorzystano armatę morską 20,3 cm SK C/34, którą posadowiono na platformie kolejowej. Od 1941 roku wyprodukowano 8 egzemplarzy.

W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymała oznaczenie Gerät 5-2001.

Działo kolejowe 20,3 cm K (E)
Działo kolejowe 20,3 cm K (E)

Dane techniczne:

Kaliber:
Masa całkowita:
Masa lufy:
Wymiary:
Długość lufy:
 
Odrzut lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
203 mm
86.100 kg
20.700 kg
18.445 x 3.620 x 3.960 mm
12.155 mm
(w tym część gwintowana 9.527 mm)
620-670 mm
od 0° do +47°

1 strz./2 min

Działo kolejowe 20,3 cm K (E)
Działo kolejowe 20,3 cm K (E)

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana, o 64 prawoskrętnych zwojach. Objętość komory nabojowej 70 dm3. Zastosowano zamek klinowy o ruchu poziomym. Dwa hydropneumatyczne oporopowrotniki umieszczone pod lufą. Żywotność lufy wynosi ok. 600 wystrzałów.

Działo kolejowe 20,3 cm K (E)
Działo kolejowe 20,3 cm K (E)

W drugiej połowie 1944 roku planowano przekoszulkować lufy na standardowy w wojskach lądowych kaliber 211 mm, ale ze względu na utratę dział projekt anulowano.

Platforma kolejowa zaopatrzona z obu końców w dwa czteroosiowe wózki. Na stanowisku stałym stosowano specjalną platformę obrotową Vögele Drehscheibe, która umożliwiała pełny ostrzał dookrężny.

Działo kolejowe 20,3 cm K (E) na obrotnicy
Działo kolejowe 20,3 cm K (E) na obrotnicy

Łuska z ładunkiem miotającym działa kolejowego 20,3 cm K (E)
Łuska z ładunkiem miotającym działa kolejowego 20,3 cm K (E)

Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania z głównym ładunkiem miotającym Hauptkartusche umieszczonym w mosiężnej łusce 20,3 cm Hülsenkartusche 34 (długość 875 mm, średnica kryzy 245 mm, masa ładunku 29,8 kg P.R. 32 (835 x 12/5) z zapłonnikiem na dnie łuski) oraz ładunkiem dodatkowym Vorkartusche w cylindrycznym worku z materiału (długość 900 mm, masa ładunku 17,5 kg P.R. 32 (835 x 12/5) – umieszczany przed ładunkiem głównym).

Przeciwpancerna 20,3 cm Panzersprenggranate L/4,4 Bodenzünder (mit Haube)

Długość pocisku:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
895 mm
122 kg
8,93 kg
47,3 kg
925 m/s
36.400 m

Pocisk 20,3 cm Psgr. L/4,4 (m.Hb.) typu APCBC-HE z korpusem stalowym (przykrytym czepcem balistycznym z magnezu dającym błysk przy uderzeniu w cel) wypełnionym ładunkiem materiału wybuchowego, zaopatrzony w zapalnik denny typu Bd.Z. C/38.

Burząca 20,3 cm Sprenggranate L/4,7 Bodenzünder (mit Haube)

Długość pocisku:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
956 mm
122 kg
6,54 kg
47,3 kg
925 m/s
36.400 m

Pocisk 20,3 cm Sprgr. L/4,7 Bzd. (m.Hb.) typu HE z korpusem wypełnionym ładunkiem materiału wybuchowego, zaopatrzony w zapalnik denny typu Bdz. C/38.

Sprenggranate L/4,7 Kopfzünder (mit Haube)

Długość pocisku:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
953 mm
122 kg
8,93 kg
47,3 kg
925 m/s
36.400 m

Pocisk 20,3 cm Sprgr. L/4,7 Kz. (m.Hb.) typu HE z korpusem wypełnionym ładunkiem materiału wybuchowego, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu Kz. C/27.

Inne typy amunicji:

Oświetlająca Leuchtgranate L.Gr. L/4,5

Pocisk 20,3 Lg L/4,5 służył do oświetlenia celu aby wykonać pomiary współrzędnych dla użycia amunicji bojowej (ładunek miotający 27,76 kg Tri.R.f.Lg. (835 x 6,5/3) lub 26 kg R.P.f.Lg. (835 x x5/2,2), masa pocisku 103 kg).

Szkolna 20,3 cm Sprgr. L/4,7 Kz. (m.Hb.) Üb

Szkolna 20,3 cm Sprgr. L/4,7 Bzd. (m.Hb.) Üb

Źródła:

Instrukcja M.Dv. 170/40 „Merkbuch über die Munition der 20,3 cm SK C/34 der Schiffsartillerie”, 1940 r.

Instrukcja M.Dv.g. 233 „Beschreibung der 20,3 cm Schnelladekanone C/34”, 1938 r.

Instrukcja M.Dv.Nr. 190, 4A1 „Munitionsvorshriften für die Kriegsmarine (Artillerie)”, 1941 r.

Instrukcja OP 1666 „German Explosive Ordnance Vol. 2”, 1946 r.

Instrukcja H.Dv. 97/1 „Gerätliste”, 1943 r.

Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005 r.

Internet:

http://www.navweaps.com/