Historia konstrukcji:
Działko pokładowe opracowane w połowie lat 30-tych XX wieku we francuskich zakładach Hispano-Suiza (konstruktorem był Szwajcar Marcel Birkigt) i przyjęte na uzbrojenie sił powietrznych Wielkiej Brytanii. Produkcją zajmowały się brytyjskie zakłady Martin-Baker Aircraft Co. Ltd. w których opracowano później zasilaną z taśmy wersję Mk. II oraz udoskonaloną (lżejszą i o większej szybkostrzelności) wersję Mk. V.
Na podstawie licencji działka tego typu były produkowane także w australijskich zakładach Harland Engineering Co. w Braybrook (Victoria). Wyprodukowano 214 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość: Szybkostrzelność: |
20 mm 20×110 42 kg 2360 mm 750 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię gazów wylotowych odprowadzanych poprzez boczny otwór w lufie, z zamkiem zaopatrzonym w pneumatyczny opóźniacz (odryglowanie następowało w momencie gdy ciśnienie w lufie wciąż było wysokie). Zasilanie broni odbywa się za pomocą magazynka bębnowego mieszczącego 60 naboi. Ponieważ zasilanie broni odbywało się od góry dla instalacji w skrzydle całe działko zostało obrócone na bok o 90 stopni, co negatywnie wpływało na pracę jego mechanizmów. Aby zminimalizować problemy eksploatacyjne zastosowano fabryczne olejenie naboi.
Amunicja:
Przeciwpancerno-zapalająca API
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: |
122 g 6,1 g 844 m/s |
Odłamkowo-zapalająca HEI
| Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: |
10,4 g 840 m/s |
