Historia konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny P 27 (t) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Zaprojektował go František Myška pracujący w czechosłowackich zakładach Česká zbrojovka a.s. w Pradze (fabryka w Strakonicach). Przyjęty na uzbrojenie czechosłowackich sił zbrojnych pod oznaczeniem Pistole vz. 27.
Po aneksji Czechosłowacji przez Niemcy w marcu 1939 roku produkcję broni kontynuowano – pod niemieckim zarządem zmieniono jedynie nazwę producenta na Böhmische Waffenfabrik A.G. Wyprodukowano ok. 452 tysiące egzemplarzy.
W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymał oznaczenie Gerät 1-2005.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,65 mm 7,65×17SR Browning (.32 ACP) 690 g 158 mm 91 mm magazynek na 8 naboi praktyczna 16 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię odrzutu zamka swobodnego. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 6 prawoskrętnych bruzd o skoku 200 mm. Mechanizm spustowy z zewnętrznym kurkiem, bez mechanizmu samonapinania (SA – Single Action). Bezpiecznik skrzydełkowy jest umieszczony po lewej stronie szkieletu.
Zasilanie broni w amunicję za pomocą jednorzędowego magazynka pudełkowego wkładanego do chwytu. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostawał w tylnym położeniu.
Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą na odległość 50 m, współpracujący z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.
Okładziny rękojeści drewniane.
Amunicja:
Stosowano łuski mosiężne lub stalowe, długości 17,2 mm i średnicy dna 9,1 mm.
Naboje pakowano po 25 sztuk w kartonowe opakowania.
Zwykła Patron kal 7,65 (System Browning)
Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
25 mm 12,1 mm 7,7 g 4,7 g 0,16 g 280 m/s praktyczna 35 m |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.