Historia konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny P 38 był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w niemieckich zakładach Carl Walther Waffenfabrik w Zella-Mehlis (kod producenta „ac”). Prace rozwojowe prowadzono od 1934 roku. Rozwiązania zamka opracowali Erich i Georg Walther, a mechanizm ryglowania Fritz Walther i Fritz Barthelmes.
Produkcja seryjna tak zwanej serii zerowej (numery seryjne od 01 do 013000) została podjęta na początku 1939 roku, z formalnym zamówieniem sił zbrojnych na 800 egzemplarzy. Oficjalne testy poligonowe zakończyły się 26 kwietnia 1940 roku.
W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymał oznaczenie Gerät 1-2019.
Do czerwca 1940 roku wojsko odebrało od producenta 9.750 egzemplarzy i dopiero w kwietniu 1941 roku osiągnięto planowany poziom produkcji wynoszący 10 tysięcy egzemplarzy miesięcznie. Do kwietnia 1945 roku wyprodukowano ok. 585 tysięcy egzemplarzy.
Dla zaspokojenia ogromnych potrzeb podczas toczącej się wojny od czerwca 1942 roku podjęto produkcję w zakładach Spreewerk G.m.b.H. w Berlin-Spandau (część koncernu DIWAG, czyli Deutsche Industrie-Werke A.G., kod producenta „cyq” – wyprodukowano ok. 283 tysięcy egzemplarzy), a od grudnia 1942 roku także w zakładach Mauser Werke A.G. w Oberndorfie (kod producenta „byf”, a od 1945 roku nowy kod „SVW” – wyprodukowano ok. 323 tysięcy egzemplarzy).
Produkcja jednego egzemplarza wymagała ok. 13 roboczogodzin, 4,35 kg surowców, a cena jednostkowa wynosiła 35 RM.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Wysokość: Szerokość: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
8,92 mm 9×19 Parabellum bez magazynka 860 g, z pełnym magazynkiem ? g 214 mm 136 mm 37 mm 125 mm 185 mm magazynek na 8 naboi praktyczna 16 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy, z zamkiem ryglowanym niesymetrycznym ryglem wahliwym umieszczonym pod lufą. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 6 prawoskrętnych bruzd o skoku 250 mm. Mechanizm spustowy z kurkiem zewnętrznym z samonapinaniem (DA – Double Action). Sprężyny powrotne zamka umieszczone symetrycznie po jego bokach. Wewnętrzny samoczynny bezpiecznik blokuje iglicę do czasu pełnego ściągnięcia spustu, a dodatkowo zastosowano zewnętrzny bezpiecznik skrzydełkowy.

Zasilanie broni w amunicję za pomocą jednorzędowego magazynka pudełkowego wkładanego do chwytu. Pusty magazynek ma masę 72 g. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostawał w tylnym położeniu.
Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą na odległość 50 m, współpracujący z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.
Amunicja:
Stosowano łuski mosiężne lub stalowe, długości 19,1 mm i średnicy dna 10 mm.
Naboje pakowano po 16 sztuk w kartonowe opakowania, 52 opakowań w pudełka Tragschlaufe mieszczące 832 naboje, a 5 pudełek w zbiorcze drewniane skrzynki Patronenkasten 88 mieszczące 4.160 naboi (wymiary 470 x 345 x 100 mm, masa ok. 60 kg).
Zwykła 9 mm Pistolenpatrone 08
Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
29,7 mm 15,7 mm 10,90 g (łuska stalowa) lub 12,35 g (mosiężna) 8 g 0,36 g Nz.Stb.P. n/A. (0,8*0,8) 310 m/s praktyczna 50 m |
Pocisk Pistolengeschoß 08 pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Przebijalność z odległości 25 m wynosi ok. 15 cm drewna sosnowego lub z odległości 50 m ok. 25 cm worek z piaskiem.
Zwykła 9 mm Pistolenpatrone 08 mit Eisenkern
Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
29,7 mm 15,7 mm 10,79 g 6,4 g 0,38 g Nz.Stb.P. n/A. (0,8*0,8) 400 m/s praktyczna 50 m |
Pocisk Pistolengeschoß 08 m. E. pełnopłaszczowy z rdzeniem z żelaza.
Szkolna Exerzier-Pistolenpatrone 08
Amunicja używana do celów szkoleniowych.