Pistolet samopowtarzalny Pistole 660 (a)

Historia konstrukcji:
Pistolet samopowtarzalny P 660 (a) był używany przez siły zbrojne Niemiec.

Zaprojektował go John Moses Browning. Produkcję seryjną podjęły amerykańskie zakłady Colt’s Patent Fire Arms Manufacturing Co. w Hartford, stan Connecticut. Przyjęty na uzbrojenie amerykańskich sił zbrojnych pod oznaczeniem Automatic Pistol, Cal. .45, M1911.

Wiele egzemplarzy zostało zdobytych przez siły zbrojne Niemiec.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa własna:
Długość całkowita:
Wysokość:
Szerokość:
Długość lufy:
Długość linii celowniczej:
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
11,25 mm
11,25×23 (.45 ACP)
bez magazynka 1.035 g,
z pełnym magazynkiem 1.253 g
217 mm
140 mm
32 mm
127 mm
165 mm
magazynek na 7 naboi
praktyczna 14 strz./min

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy, z ryglowaniem zamka za pomocą dwóch występów na górnej powierzchni lufy, wchodzących w odpowiednie opory ryglowe w zamku. Tylna część lufy związana z komorą zamkową za pomocą łącznika na 2 osiach poziomych, z których jedna jest nieruchoma. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 6 lewoskrętnych bruzd o skoku 406 mm. Mechanizm uderzeniowy z kurkiem zewnętrznym. Mechanizm spustowy z przerywaczem, bez mechanizmu samonapinania (SA – Single Action). Samoczynny bezpiecznik chwytowy (umieszczony w tylnej części rękojeści, wciskany przy mocnym ujęciu broni przez strzelca) uzupełnia nastawny bezpiecznik skrzydełkowy (umieszczony po lewej stronie szkieletu) oraz ustawienie zewnętrznego kurka na zębie bezpieczeństwa, blokującym częściowo napięty kurek.

Zasilanie broni w amunicję za pomocą jednorzędowego magazynka pudełkowego wkładanego do chwytu. Pusty magazynek ma masę 71 g, natomiast załadowany 218 g. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostawał w tylnym położeniu.

Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą, współpracujący z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.

Broń składa się z 42 części i podzespołów. Początkowo metalowe elementy były oksydowane na kolor niebieski, a potem parkeryzowane na kolor ciemnoszary. Okładziny rękojeści drewniane lub z tworzywa sztucznego.

Amunicja:
Początkowo stosowano łuski mosiężne o masie 5,64 g, a następnie stalowe o masie 5,05 g, długości 22,81 mm i średnicy kryzy 12,02 mm.

Naboje pakowano po 20 sztuk w kartonowe opakowania, 5 opakowań w pudełka mieszczące 100 naboi, a 20 pudełek w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 2.000 naboi (wymiary 418 x 322 x 190 mm).

Zwykła

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
32,38 mm
17,27 mm
20,08 g
14,96-15,16 g
0,32 g
244 m/s
praktyczna 50 jardów = 45,7 metrów

Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.

Przejęte amerykańskie naboje Cartridge, Ball, caliber .45, M1911

Zwykła ze smugaczem

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
32,38 mm
17,27 mm
18,85 g
13,48 g
0,39 g
? m/s
praktyczna 50 jardów = 45,7 metrów

Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem i smugaczem w części dennej. Dla łatwej identyfikacji pocisk z czubkiem w kolorze czerwonym.

Przejęte amerykańskie naboje Cartridge, Tracer, caliber .45, M26

Ślepa

Długość naboju:
Masa naboju:
Masa ładunku miotającego:
28,2 mm
7,97 g
0,39 g

Używane do celów szkoleniowych naboje pozbawione pocisku.

Przejęte amerykańskie naboje Cartridge, Blank, caliber .45, M1

Źródła:

Instrukcja D 50/1 „Kennblätter fremden Geräts, Heft 1: Handwaffen”, 1943 r.

Instrukcja FM 23-35 „Automatic Pistol, Caliber .45, M1911 and M1911A1”, 1940 r.

Instrukcja FM 23-35 „Pistols and Revolvers”, 1946 r.

Instrukcja TM 9-1295 „Pistols and Revolvers”, 1942 r.

Instrukcja TM 9-1990 „Small-Arms Ammunition”, 1942 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *