Historia konstrukcji:
Samolot wielozadaniowy „Hartbee” został opracowany w brytyjskich zakładach Hawker Aircraft Ltd. w Kingston. Była to wersja rozwojowa samolotu Hawker „Audax” opracowana na zamówienie południowoafrykańskich sił powietrznych SAAF (Specification 22/34). Prototyp został oblatany 28 czerwca 1935 roku.
W 1935 roku południowoafrykańskie siły powietrzne South African Air Force (SAAF) zakupiły u brytyjskiego producenta 4 egzemplarze (numery seryjne od 801 do 804). Na podstawie licencji w południowoafrykańskich warsztatach remontowych w Roberts Heights (koło miasta Pretoria) wyprodukowano dalsze 65 egzemplarzy (numery seryjne od 805 do 869).
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 1.429 kg, startowa 2.171 kg 11,35 m 9,02 m 3,17 m 32,33 m2 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Rolls-Royce „Kestrel” VFP o mocy 608 hp 283 km/h 6.700 m 640 km 2 km kal. 7,7 mm, bomby |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy zastrzałowy dwupłat z otwartymi kabinami załogi zbudowany w układzie zastrzałowego dwupłata. Kadłub i skrzydła konstrukcji metalowej krytej płótnem. Zastosowano stałe podwozie w układzie klasycznym.
Silnik napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku.
Uzbrojenie stałe stanowił 1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm zabudowany między silnikiem a kabiną pilota, który strzelał przez krąg śmigła z wykorzystaniem synchronizatora, natomiast w tylnej kabinie zamontowano 1 ruchomy karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm umieszczony na obrotnicy Scarff. Na podskrzydłowych wyrzutnikach można było podwiesić lekki ładunek bomb.
