Historia konstrukcji:
Moździerz piechoty opracowany we francuskich zakładach Stockes-Brandt w drugiej połowie lat 20-tych XX wieku i przyjęty na uzbrojenie armii francuskiej pod oznaczeniem Mortier de 81 mm Mle 1927-31.
Dania zakupiła partię egzemplarzy dla swoich wojsk lądowych w latach 30-tych.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
81,4 mm na stanowisku 61,6 kg z nasadą 1.267,5 mm (w tym przewód lufy 1.167 mm) od +45° do +85° w zależności od kąta podniesienia lufy od 8° do 12° 18-20 strz./min |
Opis konstrukcji:
Moździerz klasycznej konstrukcji z gładką lufą, dwójnogiem i płyta oporową. Transport moździerza odbywał się za pomocą jednokonnej biedki Morterkarre M. 1931, natomiast amunicję przewożono biedką amunicyjną typu Granatkarre M. 1931.
Amunicja:
Granaty stabilizowane w locie za pomocą brzechw. Skorupy pocisków odlewane. W części głowicowej znajdował się zapalnik uderzeniowy.
Granat lekki
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
3,25 kg od 72 m/s do 194 m/s od 240 do 2.850 m |
Pociski stabilizowane w locie brzechwami. Do wystrzeliwania pocisków stosowano łącznie 7 ładunków miotających.
Granat ciężki
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
6,5 kg od 45 m/s do 115 m/s od 95 do 1.200 m |
Pociski stabilizowane w locie brzechwami. Do wystrzeliwania pocisków stosowano łącznie 7 ładunków miotających.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 8,14 cm GrW 275 (d).
