Historia konstrukcji:
Pistolet maszynowy Bergmann m/20 używany przez fińskie siły zbrojne. Pomysłodawca broni był Hugo Schmeisser pracujący w niemieckich zakładach Theodor Bergmann Industriawerke w Suhl. Broń była używana podczas Pierwszej Wojny Światowej przez siły zbrojne Niemiec pod oznaczeniem MP 18. Po zakończeniu wojny sprzedano prawa do tej broni szwajcarskim zakładom Schweizerische Industrie Gesellschaft (SIG) w Neuhausen.

Zainteresowanie bronią wykazała fińska organizacja paramilitarna Suojeluskuntain Yliesikunta (Sk.Y. – Gwardia Narodowa). Pierwsze 1.000 egzemplarzy zamówiono w 1922 roku, a do 1932 roku zaimportowano łącznie 1.415 egzemplarzy.

Dodatkowo na podstawie licencji uruchomiono produkcję w fińskich zakładach Lindelöf Engineering Works w Helsinkach. W 1922 roku podpisano z zamówienie na dostawę 200 egzemplarzy, ale ze względu na trudności produkcyjne rzeczywista produkcja wyniosła tylko ok. 60-70 egzemplarzy.

Podczas Wojny Zimowej większość broni przekazano wojsku, a dodatkowo 108 egzemplarzy zamówiono w szwajcarskich zakładach SIG (z tego 100 egzemplarzy dostosowanych do standardowej amunicji, a ostatnie 8 dostosowanych do amunicji 9×19 Parabellum).

Dane techniczne:

Historia konstrukcji:

Automatyka broni wykorzystuje energię odrzutu zamka swobodnego. Lufa gwintowana o 4 prawoskrętnych bruzdach o skoku 275 mm, umieszczona w perforowanym metalowym płaszczu ochronnym. Broń strzela z zamka otwartego ogniem ciągłym. Jako bezpiecznik można było umieścić naciągniętą rączkę napinającą zamek w odpowiednim wycięciu, co powodowało jej unieruchomienie. Magazynek był przyłączany z lewej strony komory nabojowej. Łoże i kolba drewniane. Celownik o dwóch nastawach na 100 i 200 metrów.

Amunicja:

Zwykła

Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.