Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)

Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)
Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)

Historia konstrukcji:

Ręczny karabin maszynowy opracował amerykański konstruktor Samuel MacLean, a udoskonalił pułkownik I.N. Lewis. Produkcję uruchomiono w 1913 roku w Belgii, a rok później po wybuchu Pierwszej Wojny Światowej ewakuowano personel zakładu wraz z dokumentacją do Wielkiej Brytanii. Masową produkcję podjęły brytyjskie zakłady Birmingham Small Arms Company i dostarczały wielu odbiorcom na całym świecie.

Holandia przyjęła ten typ karabinu na uzbrojenie w 1920 roku. W holenderskim arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu na podstawie licencji wyprodukowano ok. 10.500 egzemplarzy. Do maja 1940 roku 8.410 egzemplarzy wciąż znajdowało się na uzbrojeniu.

Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)
Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Długość całkowita:
Szerokość:
Wysokość:
Długość lufy:
 
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
6,5 mm
6,5x54R Mannlicher
13 kg
1.260 mm
114 mm
225 mm
654 mm
(część gwintowana 584,5 mm)
magazynek na 97 naboi
teoretyczna 450-500 strz./min

Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)
Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)

Opis konstrukcji:

Zasilanie broni z nakładanego od góry komory zamkowej magazynka talerzowego o pojemności 97 naboi (były one ułożone w 4 warstwach). Lufa chłodzona powietrzem ze specjalnym płaszczem wymuszającym przyspieszony obieg podczas prowadzenia ognia.

Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)
Ręczny karabin maszynowy De lichte mitrailleur M.20 (Lewis)

Ułożenie naboi w magazynku
Ułożenie naboi w magazynku

Amunicja:

Masa magazynka załadowanego 97 nabojami wynosiła 4,5 kg (wykonany z brązu – pusty 2,25 kg) lub 3,85 kg (wykonany z aluminium – pusty 1,6 kg). Naboje były produkowane w holenderskich zakładach Nederlandsche Patronenfabriek w Dordrechcie. Pakowane po 30 sztuk w kartonowe opakowania.

Zwykła De scherpe patroon No. 1

Długość naboju:
Długość pocisku:
Średnica pocisku:
Średnica kryzy:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
77,8 mm
31,4 mm
6,7 mm
13,45 mm
22,65 g
10,15 g
2,4 g
730 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy. Był to oryginalny austriacki nabój przyjęty na uzbrojenie w 1895 roku. W służbie niemieckiej przejęte naboje otrzymały oznaczenie 6,5 mm Patrone 152 (h).

Zwykła De scherpe patroon No. 1 gewijzigd voor onveilige schietbanen

Długość naboju:
Długość pocisku:
Średnica pocisku:
Średnica kryzy:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
77,5 mm
31,1 mm
6,7 mm
13,45 mm
21,6 g
9,15 g
2,4 g
730 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy. Nowy nabój opracowany w 1938 roku w arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu.

Zwykła ze smugaczem De scherpe patroon No. 9

Pocisk pełnopłaszczowy zaopatrzony w części dennej w smugacz.

Szkolna De loose patroon No. 2

Naboje ślepe z drewnianym pociskiem używane do celów szkoleniowych.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 6,5 mm leMG 100 (h).

Źródła:

Instrukcja „No.90i. Wapenvoorschrift voor den Mitr. M. 20, den Cavaleriemitr. M. 20, den Motorrijwielmitr. M. 20, den Pantserwagenmitr. M. 20 No. 1 en 2, den Snelvuurvliegtuigmitr. M. 20 en den Wielrijdersmitr. M. 20”, 1925

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Internet:

http://www.freewebs.com/nederlandinwo2/

http://www.waroverholland.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *