Historia konstrukcji:
Motocykl „Welbike” został opracowany w Wielkiej Brytanii. Pomysłodawcą był Lt. Colonel John Dolphin, pracujący w oddziale operacji specjalnych Special Operations Executive (w skrócie SOE), w sekcji nazywanej Station IX. W krótkim czasie powstały 3 prototypy, które poddano testom poligonowym, a następnie podpisano następujące kontrakty produkcyjne:
Mark I – kontrakt S.789 z 26 sierpnia 1942 roku na 1.200 egzemplarzy (wykonano 1.183 egzemplarze o numerach nadwozia od 4 do 1186; wersja najbardziej rozpoznawalna po braku tylnego błotnika),
Mark II Series 1 – kontrakt S.1649 z 19 listopada 1942 roku na 1.400 egzemplarzy (numery nadwozia od 1214 do 2613; dodany tylny błotnik, kilka drobnych zmian konstrukcyjnych),
Mark II Series 2 – kontrakt S.1946 z 27 grudnia 1942 roku na 1.340 egzemplarzy (numery nadwozia od 2614 do 3954; zbiornik paliwa zmieniony na siodłowy i kilka innych drobnych zmian konstrukcyjnych).
W latach 1942-1945 w brytyjskich zakładach Excelsior Motor Company Ltd. w Birmingham wyprodukowano 3.923 egzemplarze. Cena jednostkowa wynosiła 36 funtów i 18 szylingów
Pojazdy tego typu przydzielono jednostkom powietrzno-desantowym jako podręczny środek transportowy umożliwiający dotarcie po desantowaniu do miejsca zbiórki, ale nie cieszyły się one zbytnim uznaniem spadochroniarzy. Po wypakowaniu z kontenera i rozłożeniu pojazdu uruchomienie silnika wymagało uprzedniego napełnienia instalacji paliwowej ręczną pompką umieszczoną obok zbiornika paliwa. Małe koła utrudniały jazdę w terenie, szczególnie w piasku lub błocie. Niewielka moc silnika nie pozwalała na sprawne przemieszczanie się żołnierza obładowanego ekwipunkiem bojowym. Znacznie większe uznanie znalazły standardowe motocykle Enfield WD/RE zrzucane w specjalnych ochronnych stelażach desantowych.
Dane techniczne:
| Masa: Długość: Wysokość: Szerokość: Prześwit: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 32 kg, całkowita do 136 kg (300 funtów) 1.321 mm po złożeniu 381 mm / rozłożony 781 mm po złożeniu 305 mm / rozłożony 559 mm 102 mm 1.003 mm silnik 1-cyl. chłodzony powietrzem, pojemność 98 cm3, typu Villiers Junior De Luxe o mocy 1,5 bhp 1-biegowa na drodze ok. 48 km/h (30 mph) 3,7 litra ok. 2,5 litra / 100 km |
Opis konstrukcji:
Wymiary pojazdu były limitowane przestrzenią dostępną w standardowym zasobniku spadochronowym o wymiarach 1.300 x 380 x 300 mm. Rozłożenie skutera z pozycji transportowej i osiągnięcie gotowości do jazdy zajmowało około 11 sekund.
Rama rurowa, stalowa. Zawieszenie z przodu i z tyłu sztywne. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.
Silnik dwusuwowy. Średnica cylindra 50 mm, skok tłoka 50 mm, stopień sprężania 6:1. Zasilany gaźnikiem typu Villiers 6/0. Mieszankę paliwową stanowiła benzyna wymieszana z olejem Castrol X.L. w stosunku 16:1. Sprzęgło dwutarczowe w kąpieli olejowej, z okładzinami z korka. Skrzynia biegów o jednym przełożeniu, napęd na tylne koło był przekazywany za pomocą łańcucha. Hamulec mechaniczny działał tylko na tylne koło. Stosowano opony rozmiaru 2.25-12.5”.
